นิสัยและอารมณ์: เป็นสุนัขตัวเล็กน่ารัก ฉลาดเฉลียว กระหายที่จะเรียนรู้ ซื่อสัตย์มากกับผู้เลี้ยงดูและครอบครัวของเขา ดื้อรั้น กล้าหาญและบางทีเจ้าอารมณ์ ถ้าเขาได้รับการแนะนำอย่างเหมาะสม พวกเขาจะเข้ากันได้ดีกับสุนัขอื่นๆและสัตว์เลี้ยงในบ้านโดยไม่มีปัญหาใดๆ แต่บางตัวของพวกเขาดูเหมือนจะคิดว่าพวกเขาใหญ่กว่าความจริงที่พวกเขาเป็นมาก และไม่ลังเลใจที่จะเข้าโจมดีสุนัขที่ใหญ่กว่ามาก เขาเป็นสุนัขเฝ้าบ้านที่ดีเลิศ พร้อมกับการเท่าที่ดังสนั่น ปอมมีลักษณะนิสัยที่ได้สงวนไว้ และจะเห่าคนแปลกหน้ามากเกินความจำเป็น สอนสุนัขนี้เร็วๆมิฉะนั้นเขาอาจจะเห่าติดต่อกันเป็นระยะเวลานาน เมื่อมีเสียงกระดิ่งดังขึ้น หรือเมื่อมีแขกมาบ้าน แต่นอกจากนั้นเขาจะอยู่อย่างเงียบสงบ ซึ่งเขาจะเป็นอย่างนี้อย่างคงเส้นคงวา พวกเขาว่องไว อยากรู้อยากเห็นและวุ่นวาย เป็นหนึ่งของสายพันธุ์ Toy ส่วนใหญ่ที่เป็นตัวของตัวเอง ปอมมีธรรมชาติที่เต็มไปด้วยความสุขใจและจงรักภักดีต่อผู้เลี้ยงดูของเขา ลำพองใจ และมีความสุข พวกเขาเก่งการเรียนรู้เรื่องการเล่นกล แต่ต้องการผู้สอนที่หนักแน่น ปอมต้องรู้จักเจ้าของคือนาย มิฉะนั้นเขาจะไม่ฟัง สายพันธุ์นี้อาจจะกลับกลายเป็นผู้ที่เรียกร้องมากเกินควรด้วยเหมือนกัน ถ้าเจ้าของยอมเขา ไม่เสนอแนะสำหรับเด็กเล็กมากความสนใจอย่างมากจากเด็กเล็กก็สามารถทำให้สุนัขเหล่านี้ประสาทและพวกเขาสามารถเข้ากับคนแก่ได้ ปฏิบัติตัวดีกับเด็กเขาเป็นเพื่อนที่ดีสำหรับผู้สูงอายุ ปอมเป็นสุนัขที่เป็นเพื่อนได้อย่างน่าประหลาดใจ และแสดงการแข่งขันเล่นห่วง สายพันธุ์นี้มีนิสัยว่านอนสอนง่านและรักที่จะทำตัวเขาให้เป็นที่รักของคนหลายๆคน ความมุ่งมั่นและความร่าเริงของเขาทำให้เขาดูดีในสายตาคน ซึ่งปกติไม่รักสุนัข “Toy” พวกเขาเป็นสุนัขที่กินอย่างจู้จี้ที่สุด
โรคประจำสุนัขพันธุ์ ปอมเมอเรเนียนนะจ๊ะ
1.โรคลูกสะบ้าเคลื่อน โรคนี้พบได้บ่อยสุด คือ มีอากรเจ็บเข่าจนต้องยกขาไม่ลง ถ้าไม่เป็นมาก ก็รักษาด้วยการกินยา แต่ถ้าเป็นมากต้องพึ่งหมอผ่าตัด
วิธีป้องกัน
อย่าปล่อยให้เจ้าปอมของเราอ้วนเกินไป
อย่าปล่อยให้เจ้าปอมเมอเรเนียนโดดลงจากที่สูง
ไม่ควรปล่อยให้ สุนัขพันธุ์ปอมเมอเรเนียนที่มีปัญหาลูกสะบ้าขยายพันธุ์
อย่าเลี้ยงสุนัขในพื้นลื่นๆ เช่น พื้นหินขัด,หินอ่อน หรือแกรนิต
2. โรคหลอดลมตีบ เป็นอีกโรคมักพบบ่อยๆในปอมเมอเรเนียน อาการที่พบ คือ ไอแห้งๆ เสียงดังมาก ซึ่งพบบ่อยเวลาที่ตื่นเต้นหรืออากาสเย็น
วิธีป้องกัน
อย่าปล่อยให้มันอ้วนเกินไป
พยายามอย่าเลี้ยงปอมเมอเรเนียนในวันที่ ๆ อากาศร้อนและชื้นเกินไป
ใช้สายจูงชนิดสายรัดอก แทนที่จะใช้สายจูงกับปลอกคอหรือโซ่คอ
3. ปัญหาโรคขนร่วง ปัญหาโรคขนร่วงที่พยบ่อยในปอมเมอเรเนียน ก็คือโรค Black Skin หรือ BSD ซึ่งทำให้ผิวหนังไม่มีขนและมีจี้ดำ เกิดจากหลายสาเหตุรวมกัน เช่น โรคไทรอยด์ต่ำ,ZEMA,ไรขี้เรื้อนและเชื้อรา เรียกว่ามีหลายสาเหตุด้วยกัน
วิธีป้องกัน
ควรรีบพาสุนัขที่มีปัญหาโรคผิวแห้งไปพบสัตว์แพทย์ เพื่อรีบแก้ปัญหาโดยเร็ว
4. โรคหนังตาม้วนเข้า โรคนี้สามารถพบในสุนัขพันธุ์ปอมเมอเรเนียน แต่ไม่พบบ่อยเหมือนสุนัขพันธุ์เชาว์-เชาว์ หรือชาร์ไป่
วิธีแก้ไข
ผ่าตัดแก้ไขหนังตาม้วนเข้า
อาหารเท่าที่ตัวเองเลี้ยงมาก็ให้น้องทานแต่รอยัล คานินนะจ๊ะ แอบมีเปลี่ยนเป็นscience dietบ้างบางครั้ง พอให้น้องไม่เบื่อ ส่วนการฝึกสุนัขให้ขับถ่ายเป็นที่นะจ๊ะ พยายามทำให้เป็นกิจวัตร สุนัขของคุณก็เหมือนเด็ก ๆ มันจะทำได้ดีเมื่อได้ทำอยู่เป็นประจำในการกิน เล่น นอนและขับถ่าย สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมโดยส่วนใหญ่ จำเป็นต้องถ่ายหลังกินอาหาร การจัดตารางการให้อาหาร จะช่วยให้คุณรู้ว่าลูกสุนัขของคุณต้องการถ่ายเมื่อไร และคุณก็จะสามารถพามันออกไปถ่ายยังที่ที่จัดไว้ได้อย่างถูกต้อง(ส่วนตัวปูกระดาษหนังสือพิมพ์ไว้เพื่อเป็นห้องน้ำให้น้องนะค่ะ)วางอาหารและน้ำไว้ใกล้ๆ เพราะลูกสุนัขมักจะขับถ่าย ทันที หลังการกินอาหาร ดังนั้นทันทีที่มันอิ่ม ให้จับมันไปวางใกล้ๆ หรือวางบน กระดาษทุกครั้งที่มันขับถ่ายบนกระดาษ ให้กล่าวชมมัน เพื่อให้มันรู้ว่า ทำสิ่งที่ถูกต้องแล้ว หากคุณเห็นว่าลูกสุนัขกำลังอยากที่จะถ่ายให้คุณรีบไปอุ้มลูกสุนัขไปวางบนพื้นที่มีกระดาษหนังสือพิมพ์รองอยู่แต่อย่าทำให้ เขาตกใจเดี๋ยวจะพาลกลัวไปเลยให้คุณทำด้วยความใจเย็นและนุ่มนวลที่สุดเมื่อลูกสุนัขเริ่มจะคุ้นเคยกับการที่ต้องถูกอุ้มไปวาง ลงบนกระดาษหนังสือพิมพ์แล้วให้ค่อยๆเปลี่ยนที่วางกระดาษหนังสือพิมพ์ไปอยู่ในบริเวณที่คุณต้องการให้ลูกสุนัขใช้เป็นที่ ขับถ่ายเป็นประจำ อย่าลงโทษมันถ้าคุณไม่เห็นมันในขณะที่ทำความผิด เพราะ สัตว์ไม่อาจเชื่อมโยงการลงโทษกับการกระทำในอดีตได้ และควร ระมัด ระวังเรื่องการลงโทษ ในขณะที่คุณกำลังฝึกสุนัขให้ขับถ่าย เสียงดุดังๆ เท่านั้นคือสิ่งที่คุณต้องการเพราะถ้าคุณลงโทษ มันหนักเกินไป คุณก็จะ ได้สุนัขที่หวาดกลัวอยู่ตลอดเวลาในที่สุดนะจ๊ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น